Dit is waarvoor we gekomen zijn!

Na een weekend van acclimatiseren en landen was het maandagochtend dan zover: de aanvang van de VBK, de klusprojecten en het bezoeken van de Grannies, maar ook van mensen waar écht iets aan de hand is in het gezin. Denk aan mensen die het moeilijk hebben, omdat er sprake is van ernstige ziekte. Aan ons werd gevraagd om mee te gaan op bezoek met de zogenoemde ‘Spiritual Caretaker’ die deze families bezoekt voor een pastoraal gesprek. Om hen te bemoedigen in deze omstandigheden. Het werden direct heel bemoedigende ervaringen en het gaat te ver om dit allemaal te delen, maar één verhaal lichten we kort uit: in het kader van het Granny Project bezochten we een alleenstaande man. Zijn vrouw had hem en hun twee kinderen van de één op de andere dag verlaten. Omdat de vrouw nodig was om officiële plichtplegingen goed te keuren als wettige vertegenwoordiger, kreeg de man grote problemen om zijn zoons te laten meedoen met bijvoorbeeld activiteiten op school. De moeder is plotsklaps verdwenen uit hun leven en heeft nooit meer een teken van leven gegeven. Het bracht veel onzekerheid in dit gezin en ze stonden er alleen voor. Met de kracht van de Heere en met hulp vanuit de kerkelijke gemeente mogen ze nu hun weg vinden. De man woont onder werkelijk erbarmelijke omstandigheden en zijn huis kan beter worden betiteld als ‘varkensschuur’. Zo bedroevend zijn de omstandigheden. Dit was voor de groep die dit gezin bezocht heel aangrijpend. We mochten de man bemoedigen vanuit psalm 23 die we hem in het Hongaars voorlazen. Ook mochten we voor en met hem bidden. Dat liet niemand onberoerd. Een klein voorbeeld van de schrijnende situaties die we aantreffen achter de voordeuren, waar we normaalgesproken gedachteloos langs heen zouden lopen. Kijk voor een korte impressie van een maandag in Oradea en Santimreu naar de vlog via de volgende link: https://youtu.be/IvBfG8ASBLQ